Daar heb ik navigatiekunde constant toegepast. Ik had een kaart en volgens de SOLAS: Safety Of Lives At Sea, moet je ieder half uur je positie in de kaart zetten of in een logboek zodat duidelijk is, mocht jij overboord slaan en ze alleen een leeg schip tegenkomen, welke koers dat schip heeft afgelegd. Dan weten ze misschien nog maar ze moeten zoeken. Dat is heel aardig, maar geloof me dat heeft geen zin meer.

Maar wat wel zin heeft is je puntjes zetten op de kaart. Ik wist dat als ik van IJmuiden vertrok dat ik in Dover terecht wilde komen, dan moest ik wel de juiste koers bepalen. Want wat gebeurt er als je midden op zee zit? Ook al ik dat hele kleine Noordzeetje, dan heb je daar een hele hoop water, daar een hele hoop water, daar een hele hoop en je hebt daar een hele hoop water. Hoe weet ik dan waar ik uithangen? Dankzij mijn gps en mijn posities in de kaart, zie ik dus precies of dat ik richting de route ben, richting mijn eindpunt ben.

Ik vind dat iedere ondernemer navigatiekunde zou moeten doen richting zijn eigen bedrijf. Let op! Ik heb het niet over het budget, want ik snap dat als jij één, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven, acht, negen, vijftien miljoen wil doen, dat je daar een budget bij hebt. Je hebt kosten, je hebt uitgaven en je hebt natuurlijk op een gegeven moment je inkomsten, daar maak je je budgetje voor. Dan zit iedere week of je ziet iedere maand, zit je even te kijken met iedereen: Hoe staan wij ten opzichte van het budget. Maar dat is niet de koers uitzetten.

Waar wil je zijn als bedrijf over drie jaar? Waar wil je zijn als bedrijf over vijf jaar? Waar wil jij als ondernemer dat jouwbedrijf is over 5 jaar?

Ik kom helaas maar waar, héél véél ondernemers tegen, die mij vertellen dat ze in de goede jaren veel geld hebben verdiend en investeringen hebben gedaan, waarvan ze achteraf moeten constateren dat die niet renderen naar wat ze hadden verwacht.

Als ik dan aan ze vraag: Maar stel je voor dat je een stip aan de horizon had gezet en je had je koers gevaren en deze opportuniteit had zich aangediend, had je dan dezelfde beslissing genomen door erin te stappen? Heel veel zeggen dan, ik denk 80% zegt dan: “Nee, had ik niet moeten doen.” Waarom heb je het dan gedaan? “Ja, ik dacht dat het een goede actie was.” Daar zit het hem in, want had je nou een stip aan de horizon gehad, had je nou een kaart gehad waarin je precies wist waar je wilde staan in één, twee, drie, vier, vijf jaar, dan had je kunnen kijken en kunnen zeggen: “Volgens mij is de investering die we nu gaan doen, een investering die niet bijdraagt aan mijn plan voor over drie jaar.”

Dus beste kijker, als jij ondernemer bent doe mij nou een lol en leg nou een plan aan voor de komende jaren. Wat wil je bereiken over één jaar, over drie jaar, over vijf jaar? Desnoods is het een exit plan en dan kom ik je help om de organisatie te verkopen.

Of zoek een coach, zoek een businesscoach, iemand die je helpt en die constant, net als thuis, die lastige vragen stelt en waar zijn onderweg naar toe? Én waarom doe je wat je doet? Én nou wil je die investering gaan doen maar past wel bij je plannen? Én nou wil je die mensen wel gaan aannemen, maar past dat wel bij je plannen? Én nou hoor je wel dat de concurrent bijna failliet is en voor overname geschikt is, past dat wel bij je plannen?

Dat weet je alleen op het moment dat je die plannen op papier hebt gezet, erover nadenkt en van tijd tot tijd iemand om je heen hebt met wie je die plannen kunt maken. Dat kan best zijn een business partner, dat kan best zijn je beste vriend, dat kan best zijn je levenspartner, dat kan zijn Marco of ik, iemand van Growdiction, die ervoor zorgt dat je die koers blijft houden. Maar zorg dat je het gaat doen, zet je route op de taart.

Ik zat daar zojuist over na te denken en ik dacht bij mezelf: ‘Waarom gebeurt dat toch bij ondernemers? Waarom zien we dat toch steeds gebeuren?’ Ik heb daar zo m’n ideeën over, misschien leg ik dat een andere keer wel uit, maar dit is iniedergeval waarvan ik dacht: navigatie kunde is wel heel belangrijk voor ondernemers, een plan voor de toekomst.

Enfin, zoals je van mij weet zat ik daarover na te denken en dacht ik bij mezelf: ‘Weet je wat, ik maak er gewoon even een videootje van.’

Dus bij deze.
Hey, tot de volgende keer weer.
Dááág!